"آهوی ختن" کیسه ای زیرشکمش در مجاورت بیضهها و نافش داره که بهش نافه يا مشك گفته میشه. نافه وقتی پر میشه آهو برای رهایی از رنج و خارش ش خودش رُ به درخت ها و سنگ ها میکشه تا نافه پاره و باز بشه و مُشک خالی و آهو از رنج خلاص بشه.
آهوی ختن تفاوتهای زیادی با گوزن داره. این جانوران فاقد شاخ هستن و جنس نر دندانهای نیش غیرمعمول و بزرگ و سر شبیه به کانگورو داره. جنس نر با استفاده از ترشحات نافه (شما بگو بوی ادکلنش) حیوان ماده رُ جذب میکنه. این گونه از سوی اتحادیه بینالمللی حفاظت از طبیعت به عنوان گونهای در معرض خطر انقراض شناخته شده. از هر حیوان تنها چند ده گرم مشک بدست میاد. میشه بدون کشتن حیوان، مشک را از غده بیرون آورد ولی شکارچیان این کار رُ به ندرت انجام میدن. نافه مشک بهطور معمول با کشتن آهوی نر از طریق تلههای گذاشته شده در طبیعت بدست میآید. پس از خشک شدن مشک، خمیر قهوهای مایل به قرمز درون نافه مشک به مادهای گرانولی سیاه رنگ به نام «دانه مشک» تبدیل میشه که بعد با الکل خیسانده میشه. برای بدست آوردن ۱ کیلوگرم «دانه مشک» حدود ۳۰ حیوان باید قربانی شه. این ماده یکی از گرونترین محصولات حیوانی در جهانه. مشک از زمان کشف، یکی از عناصر اصلی تشکیل دهنده بسیاری از عطرها بوده، و برای داشتن عطری قوی و ماندگاری طولانی مدت به عنوان یک ماده ثابت کننده استفاده میشه.
آهوى ختن ٧ گونه داره:
۱- آنهويي- شرق چين
۲- كوتوله- جنوب چين و شمال ويتنام
۳- شكم سفيد- مركز هيماليا
۴- كشمير- غرب هيماليا و هندوكوش
۵- آلپاين- شرق هيماليا
۶-سياه -شرق هيماليا
۷- سيبرى -شمال شرق آسيا