در گذشته به مرکب، مِداد یا مَداد گفته می‌شد به اين دليل که قلم را مَدَد می‌ده و کمک می‌کنه تا بنویسه. همچنین، نام «مرکّب» به‌این‌دلیل به‌کار رفته که از اجزاء مختلفی فراهم آمده‌.

واژه «مَداد» به رنگ‌های دیگه هم گفته می‌شه، ولی رنگ سیاه بیشتر به‌کار کتابت می‌آید و به رنگ‌های دیگه گاه‌گاه احتیاج می‌افته. رنگ سیاه درجاتی دارد:
۱- سیاه مطلق (پَرکلاغی یا حالک)، ۲- سیاه معمولی (قاتم)، ۳- سیاه مایل به خاکستری (سربی یا دَیجُور)، ۴- سیاه طاوسی (مایل به سبز )
رنگ‌دانهٔ اصلیِ مرکّب خوش‌نویسی دوده است. برای رقیق کردن مرکّبِ خوش‌نویسی آب مقطر از آب جوشیدهٔ سرد شده بهتره و از اون هر دو مناسب‌تر، گلابه. قدیم برای خوشبو کردن مرکب بهش کافور , مشک یا گلاب اضافه میکردن .