نظامى حدود ٣٥ سالگى سرودن هوسنامه (داستان خسرو و شيرين) رُ شروع ميكنه. اين داستان ۶١٥٠ بيت داره و نظامى براى سرودنش بيش از ١۶ سال وقت صرف كرده! ١۶ سال.
نظامى حدود پنجاه و خورده اى سالگى داستان رُ تموم ميكنه و يكسال بعد سرودن "ليلى و مجنون" رُ با بى ميلى و نارضايتى و فقط چون كار سفارشى بوده(از طرف شاه شروان) شروع ميكنه و با گفتن ۴٧٠٠ بيت در ۴ ماه تمومش ميكنه! يكى از اون يكى معركه تر. نظامى تازه حوصله هم نداشته اما مثنوى ليلى و مجنون رُ با وزن جديدى ميگه كه بعد از خودش شعراى زيادى ازش تقليد ميكنن.
به اعداد توجه كنيد. والا شوخى نيست! بعد شما از من توقع دارين "هوسنامه" رُ در چشم به هم زدنى براتون تعريف كنم! ولله صبور باشين، چاى دم كنين و اين چاى رُ جرعه جرعه نوش و حظ و به ديگران هم تعارف كنين تا به جانتون بشينه. چيه اين چاى كيسه اى آخه؟