در قسمت شانزدهم کسی میمیرد که بسيار عزیز است. و این چه همزمانى غم انگيزى بود با پرواز استاد آواز ایران... به قول نظامی

چو نامد در جهان پایند چیزی
همه مُلک جهان نرزد پشیزی
چنین گفتند دانایان هشیار
که نیک و بد به مرگ آید پدیدار
خداوندا چو آید پای بر سنگ
فتد کشتی در آن گردابه تنگ
نظامی را به آسایش رسانی
ببخشی و ببخشایش رسانی
پ.ن: تصوير، نگارگرى گوركانى. صحنه راست زارى كردن مِهين بانو از رفتن شيرين و صحنه چپ بازگشت شيرين پيش مِهين بانو است. آبرنگ. موجود در كتابخانه موزه بريتانيا