در قدیم وقتی میخواستن عذر مهمانی که کنگر خورده و لنگر انداخته بخوان و مودبانه راهیش کنن، توی وسایلش (چمدونش) نان میذاشتن! خسرو به شیرین میگه:
من از کارِ شدن غافل نبودم
که مهمانی چنان بددل نبودم
نشستم تا همی خوانم نهادی
رَوَم؛ چون نان در انبانم نهادی!
انبان:کیسه چرمی
خوان:سفره