پايه و اساس #مینیاتور (نگارگرى)ایرانی بر نقاشی مكتب مانی استوار است. #ارژنگ، ارتنگ یا آردهنگ نام نگارنامه یا کتاب مصوری است که #مانی یکی از پیامبران ایرانی در سدهٔ ۳ میلادی و در دورهٔ ساسانیان خلق کرده و او بهموجب آن ادعای پیامبری کرده.
وی در این کتاب برای نشان دادن آموزشهای بنیادین خود و عقایدش دربارهٔ نظام خلقت از نقاشی استفاده کرده تا فهم عقاید او برای پیروانش آسان باشد.
طرح و رنگ در نقاشی مانوی نقش برجستهای ایفا میكند. رنگها در نقاشی مانوی تند و با جلاست و بیشتر از رنگهای سرخ و سبز سیر و روشن ارغوانی در زمينه آبی آسمانی با بكار بردن طلا و نقره برای جلا و تشعشع بكار میرفته است.
مانی ( پیامبر نقاش ) که نگارگری اشکانی بود و بر شیوه های نقاشی ایرانی در دوره خودش به خوبی تسلط داشت، به ترکستان شرقی که ترکان اویغوری حکومت میکردند مهاجرت و معروفترین اثر خود، یعنی کتاب ارژنگ را تصویرسازی کرد. در کتاب ارژنگ، عناصر ایرانی با عناصر بومی چینی (دوره تانگ) تلفیق و سبک خالصی به وجود آمد که بنا بر عقیده برخی پژوهشگران، نقاشی مانوی پایه و اساس #نگارگری ایرانی اسلامی را به وجود آوردهاست. تمثال صورت و حالت نشسته فیگورها به صورت لوتوس و وقار و آرامش انسانها را میتوان تاثیر گرفته از هنر بودایی و چینی دانست و از طرفی رنگهای طلایی و زرفام، لباسهای پر نقش و نگار و پس زمینه تخت و یکرنگ و هالههای طلایی دور سر از ویژگیهای بارز نقاشی ایرانی بودند که در نقاشی مانی دیده میشد.