قُباد دوم یا شیرویه بیست و پنجمین پادشاه ساسانی پسر خسرو پرویز و مریم دختر موریکیوس، امپراتور بیزانس است. او علیه پدرش (خسرو پرویز) دست به کودتایی خونین زد و چند ماه بعد از به سلطنت رسیدن در اثر ابتلا به بیماری طاعون درگذشت.
بعد از خلع خسرو توسط شیرویه اتفاق مهمی برای اولین بار در تاریخ ایران می افتد. این اتفاق مهم از این قرار ست که شیرویه و شورشیان، خسروپرویز پادشاه پادشاهان را محاکمه میکنند! گفته شده شیرویه که از طرفی نمیخواهد دست به خون پدر آلوده کند و از طرفی در دست بزرگانی که از خسرو کینه به دل دارند گرفتار شده به ناچار از خواستههای شورشیان پیروی میکند و در برابر تحریکات و تلقینات، و نهایتاً تهدیدهای بزرگان شورشی طی نامهای یکایک گناهان و تقصیرات خسرو را که خلاف مصالح مُلک و ملت بوده نوشته و برای خسرو میفرستد و از او میخواهد که اگر پاسخی دارد و دفاعی میخواهد از خودش بکند جواب نامه را بدهد. خسرو طی نامه ای با مهارت از خودش و تصمیماتش دفاع میکند. متاسفانه اصل پهلوی نامهها در دست نیست، ولی اقتباسهایی از ترجمهٔ عربی در کتب عربی و فارسی آمده. این حرکت در تاریخ ایران سابقه نداشته و بازتاب گستردهای که این حادثه در تاریخ این دوران داشته باعث حفظ این نامه ها شده. شما میتوانید شرح نامه ها را در قسمت ۵۸ ام پادکست بشنوید.