در خوانش اشعار فصل دوم پادکست از نسخه هفت پیکر آقای بهروز ثروتیان استفاده میکنیم.

چون ایشون نه تنها به چهارده نسخه قدیمی موجود از هفت پیکر دسترسی داشته بلکه به قدیمی ترین نسخه خطی هفت پیکر که در کتابخانه ملی تبریز نگهداری میشه و به دست اسماعیل محمود و حدودا" صد و شصت سال بعد از اتمام هفت پیکر نوشته شده هم دسترسی داشته.

این باعث میشه اشعار دقیق تر و با الحاقات کمتری باشن. از نظر ترتیب زمانی منظومه هفت پیکر چهارمین منظومه از پنچ منظومه نظامی یا همون خمسه نظامی ست. جناب حکیم هفده سال بعد از نوشتن خسرو وشیرین و نُه سال بعد از اتمام لیلی و مجنون وقتی حدود شصت و خورده ای سالشه هفت پیکر رو مینویسه و ناقلا با اینکه میگفت فردوسی وقتی شصت سالش بوده دیگه عاشقی به سرش نبوده و نمیتونسته تمنای تنانگی و خواستن رو خوب بنویسه اما خودش در این سن یکی از اروتیک ترین داستان های ادبیات فارسی رو در مورد بهرام (پادشاه اسرارآمیز، خوش تیپ ، سوارکار و تیرانداز و سرخوش) مینویسه. دو عکس آخر از نسخه خطی کتابخانه تبریز و از روی مانیتور توسط یکی از شنوندگان با همت و نازنین پادکست گرفته شده.