#اژدها تنها موجود اسطورهايه که در فرهنگ تمام ملل جایگاهی داشته. ایران،چین، ژاپن، عربستان،مصر،یونان، روم و شمال اروپا در کتب تاریخی شون از این موجود نام بردن.
در فرهنگ شرق و در بین چینیان اژدها جانوری نیکو و مقدسه که خرد و دانش فرا انسانی داره اما در تاریخ اساطیری ایران،در نهایت سهمناکی، زشترویی و پلشتیه.
در باور ایرانیان اژدها فرمانروای آب ها بوده که قدرت ویرانی و خشکسالی رو تواما"داشته و از میان برداشتنش باعث ریزش باران و جاری شدن آب و برکت میشده.
قدیمی ترین نقش های اژدها در ایران برمیگرده به مهرهای با قدمت شش هزار ساله در شوش و ایلام و جام طلای حسنلو با قدمت سه هزار سال که روش مار اهریمنی قلم زده و به تصویر كشيده شده.قدیمی ترین اشاره در متون پهلوی کلمه آژی دهاک هست که بعدها توسط اعراب که ژ ندارن تبدیل میشه به ضحاک.
آژی به معنای مار بسیار بزرگه،اما برای معنی کلمه داهاک یا دهاک تعابیر مختلفی هست برخی میگن دهاک به معنی ده عیب هست اما استاد پورداوود میگه این کلمه به معنای کسی یه که داغ ننگ داره،کسی که به نگهبان آتش (موبد)و نشان های مقدس بی حرمتی میکنه و ضحاک مار به دوش از نگاه ایرانیان دارای ده عیب بزرگی بوده که خلفای عرب داشتن (ستمگر و پلید بودن)برای همین در ادبیات ایران با نام ضحاک معرفی شده.از لحاظ ظاهری اژدها اساسا شبیه ماری بزرگ با/یا بی دست و پا تصور شده.چيزى شبیه مارمولکی غول پيكر!در فرهنگ های غربی از قرون وسطی به بعد اغلب اژدها به صورت بالدار،شاخدار،چهار پا و قادر به تنفس آتش به تصویر کشیده شده.در فرهنگ های شرقی معمولاً به صورت موجوداتی بدون بال (بعضی جاها بالدار هستن)چهار پا و مارپیچ با هوش بالاتر از حد متوسط به تصویر کشیده می شن.محققانی مثل دکتر رستگار فسایی معتقدن این تصویر در بعضی جاها با ویژگیهای گدازههای آتشفشانی (که از بیرون سیاه اما از درون سرخ و مذاب و سوزنده ان ترکیب شده و تصویر نهایی اژدها رو ساخته) قهرمانان معروف داستان های فارسی با کشتن اژدها به مرتبه پهلوانی میرسیدن.پهلوانان معروف ایرانی که با اژدها جنگیده و شکستش دادن #رستم #اسفندیار و بهرام گور هستن.
تصوير ١: از @iranian_myths
تصوير٢-٣:جام طلای حسنلو
تصوير ٤-٥:معبد داشکسن/اژدها در استان زنجان