نعل بر آتش نهادن
#نعل_بر_آتش نهادن يعنى کسی را بی تاب و قرار کردن . با جادو کسی را احضار کردن.
در قدیم یکی از ابزارهاى جادوگران و دعا نویسان برای ایجاد عشق و علاقه کسی در دل طرف مقابل این بود که اسم يارش رو با حروف ابجد و جادو روی نعل حک می کردن و نعل رو در آتش قرار می دادن و با خوندن اورادی، معشوق رو بى تاب و عاشق ميكردن تا فى الفور و با شتاب به سوی يار بره.
اصطلاح "نعل بر آتش" رو در اشعار شعراى زيادى مثل نظامى و حافظ ميبينين.
مثلا نظامى در هفت پيكر در گنبد سياه از زبان ملك به تُركتاز ميگه:
تركتاز خانوم والله شما این دیلینگ دیلینگ گوشواره ات همون کارنعل اسب تو آتیش رو با من داره میکنه. نمیتونم یک لحطه بهت فکر نکنم!
نعلک گوش را چو کردی ساز
نعل در آتشم فکندی باز
داستان رو در پادكست " چاى با بنفشه" بشنوين البت اين داستان به هيچوجه مناسب بچه ها نيست.